Dag 12 t/m 15: weeshuis, safari & stammen

We beginnen onze dag (dag 12, di. 16/6) relaxed en worden rond 10.30 opgehaald door August. Vandaag staat een bezoek naar het weeshuis gepland. Eerst gaan we nog even langs bij de Shoprite (soort van Makro) om een paar inkopen te doen voor de kinderen van het weeshuis. Zo halen we o.a. rijst, chocola, tandenborstels en tandpasta, een bal, schriftjes (en pennen hadden we al). We gaan naar Weeshuis Paradiso, één van de vele in Arusha. Op dit moment verblijven er 18 kinderen (ze ontvangen wel meer aanvragen, maar 18 is nu de maximale capaciteit). De jongste is 4 jaar en 5 maanden en de oudste is 10 en er zijn zowel jongens als meisjes. De meeste kinderen die bij Paradiso verblijven hebben geen ouders meer, vaak door HIV. Daarnaast zijn er kinderen met nog wel 1 ouder, maar door het overlijden van de ander is de overgebleven ouder -om welke reden dan ook- niet meer in staat om voor het kind te zorgen. Als we aankomen is maar een gedeelte van de kinderen aanwezig, want sommigen van hen gaan al wel naar school. Ze gaan echter niet allemaal naar dezelfde school. Er is o.a. onderscheid in "government schools" en "private schools". Deze laatste kosten het dubbele, maar zijn ook veel beter. Naar welke school een kind toegaat hangt af van het feit of ze een 'sponsor' hebben of niet, maar dat alleen is nog geen garantie. Naast de schoolkosten moet nog separaat betaald worden: uniform, schriften, transport, enz. Het weeshuis draagt de kosten voor levensonderhoud en verzamelt kleding.

Als we de kinderen ontmoeten zijn de meesten aanhankelijk en heel erg lief, anderen zijn wat afwachtend en verlegen. We overhandigen de spulletjes aan de coördinator van Paradiso, delen chocola uit aan de kinderen en spelen wat met ze. Ondertussen krijgen we de mappen te zien met de 'paspoorten' van de kinderen... wie ze zijn, waar ze vandaan komen, hoe oud ze zijn, hun geschiedenis, enzovoort. Mijn oog valt op Musa, de jongste in het weeshuis (hij heeft geen ouders of familie meer) en hij heeft nog geen sponsor. We maken kennis met hem en ik vind het een schatje... Ben er over aan het nadenken om hem te sponsoren...

's Middags doen we niks, het is voor de verandering een keer lekker warm in Arusha, dus we besluiten om lekker 2 uur aan het zwembad te gaan liggen... ook wel fijn! Daarna zijn we nogmaals naar de Handicraft Market geweest, maar hebben niets gescoord! 's Avonds gewoon bij Outpost gegeten en gerelaxed en op tijd onder de wol.

Woensdag worden we om 9uur opgehaald door Julius, de komende 6 dagen onze 'driver/guide'. We rijden door Arusha en worden weer aangehouden door de politie. Dit hebben we nu al meerdere malen meegemaakt. Heeft de auto een 'commercieel kenteken' en zitten er 'muzungu's' in, dan kun je erop rekenen...zo'n corrupte zooi hier! Op de achterruit van de auto bevinden zich alle stickers waarop je kunt zien dat alle gelden zijn voldaan en men beschikt over alle benodigde licenties, maar toch wordt telkens weer geprobeerd om je opnieuw te laten betalen. Deze keer was het zelfs nog gekker. De politieagent haalt ons naar de kant van de weg, vervolgens geeft hij aan dat we door kunnen rijden en dan haalt hij ons in, houdt ons staande, stapt in de auto en dwingt ons naar het politiebureau te rijden... zo, we zijn weer een uurtje verder en Julius een aantal shillingen lichter!! Erg frustrerend, maar we zullen dit -blijkt later- nog wel weer meemaken.

Na 2,5 uur rijden komen we aan bij Tarangire, dit is het eerste nationale park waar we een gamedrive zullen doen. Geen van de nationale parken in Tanzania is voorzien hekken, een omheining of iets dergelijks. Alle dieren zijn vrij om te migreren. De meeste parken zijn dan ook met elkaar verbonden. Tarangire is een lang smal park met een oppervlakte van ongeveer 1360 km2 en loopt grotendeels langs de rivier Tarangire.
Julius regelt de papieren en wij zijn er klaar voor. We hebben de beschikking over een Landcruiser en het dak gaat zo'n 70cm.omhoog, zodat we kunnen staan. Ralf heeft in de aanslag: een verrekijker, videocamera en fotocamera... Het enige wat hem nog ontbreekt is een 'prins-bernhard-op-safari-outfit' ;-) Gelukkig hebben we Julius, wiens paar ogen 10 x meer zien dan die van ons bij elkaar... Hij weet van elk dier de naam en geeft ons uitleg. Zo leer je nog eens wat! We vinden Tarangire een mooi park, niet heel dicht begroeit, vrij vlak met mooie heuvels, dus het is voor ons relatief eenvoudig spotten vandaag. Het park staat bekend om zijn vele Baobab-bomen. Wat zijn dat? Stel je voor... een boom op de kop... dus met de wortels in de lucht -meestal zonder bladeren- ... zoiets. Qua dieren spotten we vele impala's, gnoe's (wildebeest), zebra's, olifanten, giraffen, apen, waterbokken, mangoes, buffels, struisvogels en vele andere soorten vogels, van groot tot klein, van kleurrijk tot onopvallend bruin/grijs en ook roofvogels als gieren en adelaars.

Aan het einde van de dag rijden we naar het plaatse Mto Wa Mbu, waar we overnachten in Moivaro Tented Lodges. Erg mooi, alleen jammer dat het het warm water niet werkte, dus geen warme douche!! We gaan wederom op tijd naar bed, want we moeten er de volgende ochtend redelijk vroeg uit.

Het is donderdagochtend en de wekker gaat om 6.15. Om 7.00 zitten we samen met Julius aan het ontbijt (lekker.... o.a. pannenkoeken!!!) om om 7.30 te vertrekken naar Lake Manyara, wat ongeveer 10 min. rijden is. Lake Manyara National Park is voor Tanzaniaanse maatstaven echt een heel klein park (330 km2) en ongeveer tweederde hiervan is water (al verschilt dit nogal per seizoen). Wat meteen opvalt is dat het hier veel bergachtiger is en veel dichter bebost. Een groot onderscheid met Tarangire. Dit brengt ook met zich mee dat het spotten van de dieren soms lastiger is. Als we verder het park inrijden wordt het wat opener en verandert de zeer dichte vegetatie, het wordt ook droger. Julius vertelt dat door El Nino het meer heel erg is overstroomd en dat daardoor de bossen vlak rondom het meer zijn verdwenen... het is nu inderdaad een grote kale vlakte. Lake Manyara National Park heeft opvallend veel vlinders. Naast de dieren die we ook al in Tarangire hadden gezien, zien we vele anubisbavianen, nijlpaarden en blauwe meerkatten (zijn apen). Daarnaast weer vele soorten vogels, waarvan ik de helft van de namen alweer ben vergeten (gelukkig hebben we de foto's nog ;-)

's Middags hebben we eerst lunch bij Moivaro en daarna gaan we naar een Masaïdorp. Hier wonen 22 mensen en we hadden een klein beetje een cultuurshock. We werden begroet met twee soorten dans (de eerste om te laten zien dat ze blij zijn en de tweede om welkom te heten). Nou, ik was de gelukkige en kreeg meteen zo'n smerige ketting om m'n nek en het was de bedoeling dat ik zou meedansen... Ralf had geluk en kon filmen... De vrouwen waren ontzettend vies, zaten van top tot teen onder de vliegen en ik voelde me hoogst oncomfortabel. Nadat de dansen erop zaten konden we hun onderkomens bekijken. Kort gezegd: klein, donker, sober, vies en rokerig. Allemaal erg primitief. De dieren houden ze in een met takken afgezet 'rondje'. We bezoeken nog even hun eigen 'schooltje', delen de schriftjes en pennen uit die we hebben meegenomen en vertrekken naar ons volgende onderkomen... Ngorongoro Farm Hous... wauw.... dat hadden we even niet verwacht, super gaaf. Heel erg mooi aangelegd, erg ruim, lekker eten èn.... een heerlijke hete douche met voldoende waterdruk! We liggen al rond 21.15 in bed, want de de volgende ochtend zal de wekker om 4.45 afgaan!

We vertrekken vandaag (vrijdag) om 5.30 richting Lake Eyasi. Ik weet dat we zo'n anderhalf uur in de auto moeten zitten, dus ik heb me voorgenomen om nog tenminste even een uurtje lekker te slapen... Als Julius aangeeft dat we nu 'DE weg' naar Lake Eyasi zijn ingeslagen begrijp ik onmiddelijk dat van slapen niets gaat komen.... ik mag blij zijn als ik niet uit de stoel wordt gelanceerd en m'n wervels niet spontaan alle kanten opschieten... Onvoorstelbaar dat ze zoiets een weg kunnen noemen... Gaten, diepe kuilen, rotsblokken, bomen, bosjes, struiken.... alles... (behalve een echte weg). Na anderhalf uur horten en stoten zijn we aangekomen bij 'de plaats'. We hebben een local guide opgepikt (ook Julius), omdat de mensen van de Hadzabe geen Swahili spreken (ze hebben hun eigen 'klik'taal). Deze mensen stammen af van de bosjesmannen en er zijn er nog ongeveer 900 tot 1000 over in Tanzania. Ondanks meerdere initiatieven van de regering en bevolking om deze mensen een moderner bestaan te laten leiden gaan de Hadzabe op hun eigen leefwijze verder... Hun 'huizen' zijn echt schrijnend te noemen en ze jagen zelf voor hun voedsel. Na met ze kennis gemaakt te hebben gaan we mee met hen op jacht... Ze gebruiken pijl en boog. Voor verschillende dieren hebben ze verschillende speerpunten (al dan niet met gif). Verder gaan er honden mee. Nou... als we hadden gedacht dat we onze ochtendgymnastiek al hadden gehad door de 'powerplate-autotrip', dan hebben we het mooi mis... Het wordt nog flink aansjouwen... en dat in het droge mulle zand! De Hadzabe dragen hun vangsten gewoon op het lichaam of aan de broekriem... Na 2,5 uur zijn we terug en zien we hoe ze hun vangsten bereiden.

De volgende stam die we aandoen is de Datoga. Ook deze hebben hun eigen taal en spreken nauwelijks Swahili. De Datoga staat bekend om het smeden van ijzer en koper. Ze maken onder andere de speerpunten voor de Hadzabe. Als we kennismaken komt er een meisje van ruim 1 jaar -erg lief en niks bang- om mij heen lopen en begint me aan te raken... ik begrijp het eerst niet, maar Julius legt uit, dat ze mijn lichte huid aan het bekijken is... ze vindt het maar vreemd...

Als laatste vandaag gaan we naar de velden met rode uien... Nog nooit zoveel bij elkaar gezien... Als ze net 'gepoot' zijn lijken het wel een beetje rijstvelden. De omgeving hier is meteen veel groener (en mooier).

Rond 13.30 zijn we terug bij Ngorongoro Farm House. We genieten van onze lunch en hebben vanmiddag een beetje 'niks gedaan'. Ralf heeft nog een rondleiding gehad... 'de Farmhouse tour'... om te zien wat ze allemaal verbouwen en later over de koffieplantages.

Morgen vertrekken we (op een normaal tijdstip) richting Serengeti. Hier zullen we zaterdag en zondag zijn. Maandag gaan we naar de Ngorongoro krater en 's avonds terug naar Arusha.