Dag 12 t/m 15: de Amazone

Hallo hallo, het heeft even geduurd, maar hier weer een berichtje van ons.

Afgelopen woensdag (1 september) zijn we dus naar Manaus gevlogen. Helaas had ons vliegtuig 1 uur vertraging dus we landen pas om 00.00 en we waren pas om 01.00 uur in het hotel! Buiten merkten we al direct dat het erg warm is in Manaus en vooral ook heel drukkend. De luchtvochtigheid varieert van 90 tot 95%, dus dan weet je het wel!!
Manaus is een grote havenstad die ooit heel glorieus was met mooie architectuur... Een stad rijk geworden door haar exotische verleden... rubber! Tal van rubberplantages waren hier te vinden en een hele tijd lang had Manaus een monopoliepositie, maar inmiddels zijn er talloze plekken op de wereld die concurreren met Manaus en haar omgeving en is Manaus vooral een grote stad die overleeft door overheidssubsidies en alle grote elektronicabedrijven die zich hier hebben gevestigd (omdat het belastingvrij is). Daarnaast heeft Manaus een strategische positie, omdat zij zich dicht bij het punt bevindt waar de drie grootste zijrivieren de Amazone vormen en dat zorgt natuurlijk voor toerisme, perfecte uitvalsbasis voor jungletochten en that´s why we´re here!

Donderdag (2 sept) hebben we lekker tot 9 uur geslapen. Gauw onze spullen gepakt, want we mochten ieders max. 5 kg meenemen voor de komende dagen en dat is niet zo veel! Zeker niet als je weet dat je wel wat kleding nodig zult hebben met dit plakkende weer! Na het ontbijt gauw even wat boodschappen gedaan, in de jungle is er natuurlijk geen dependance van de supermarkt ;-) Aangezien we om 13.30 uur opgehaald zouden worden hadden we niet heel veel tijd om Manaus te zien, maar we hebben nog wel even het Teatro Amazonas (Opera van de Amazone) gespot (het schijnt bij nacht nog mooier te zijn). Dit theater is gebouwd op het hoogtepunt van de rubberhause in 1881. Vrij snel daarna klapte die markt in...

Na een korte rit kwamen we aan in de haven en aldaar zijn we op een ´Amazoneboot´ gestapt die ons gedurende 2 uur naar onze lodge zou varen. Het Amazonegebied is echt weer iets heel anders... De Amazone zelf is niet de langste, maar wel de machtigste rivier ter wereld, weer even een paar leuke feitjes:
- De rivier is 6570 km lang (alleen de Nijl is langer) en de monding is 330 km breed;
- De Amazone heeft ongeveer 1100 zijrivieren, waarvan er 17 meer dan 1600 km lang zijn;
- Op sommige plekken is de Amazone 110 km breed en op andere meer dan 60m diep;
- Het rivierenstelsel van de Amazone bevat de allergrootste zoetwatermassa ter wereld... Per seconde wordt 160.000 tot 200.000 kubieke meter verplaatst!! (en dat is 12x meer dan de Mississippi).
- Het Amazonebekken is groter dan dat van welke rivier dan ook en omvat het grootste regenwoud ter wereld (wat echter helaas snel kleiner wordt! 1/5 is al verdwenen!!). Het bekken beslaat 9 landen, maar het grootste deel ligt in Brazilië.
- Met een gem. regenval van meer dan 2000 mm per jaar is het Amazonebekken de vochtigste regio ter wereld (mogen we in Nl. toch niet klagen ;-).

Tijdens onze tocht over de Amazone kwamen we langs het punt dat hier ´meeting of the waters´ wordt genoemd. Hier komen de Rio Negro en de Rio Solimoes samen en zie je heel mooi de scheiding van het ´zwarte´ en het ´bruine´ water wat heel langzaam in elkaar overloopt... Grappig om te zien. Wat we ook hebben gezien (maar helaas niet genoeg wat mij betreft) zijn ´boto´s´. Dat is zoals ze het hier noemen... dit zijn roze rivierdolfijnen. En als ik zeg roze, dan bedoel ik ook echt heel erg roze... Super gaaf! Deze dolfijnen komen maar op 2 of 3 plaatsen op de hele wereld voor en de Amazone is dus één van deze plekken. Helaas is het ons niet gelukt om ze op de foto te krijgen, maar als je ze wilt zien kan je even op rtltravel kijken... Floortje Dessing heeft ze kunnen aaien, verschil moet er zijn ;-( Een ander ding wat opviel is dat het regenwoud dat de Amazone omgeeft heel erg lijkt op Mangrove (althans wel voor ons leken), maar dat is het dus niet. Dit hier is Floodforest. Het verschil is dat Mangrove alleen voorkomt bij zout water en dus 2 x per dag onderstroomt, Floodforest bij zoet water en 2 x per jaar.

Nadat we zijn aangekomen hebben we meteen maar koud (er is overigens ook geen warm water en ook geen elektriciteit) afgedouched. Een ritueel dat zich dagelijks minimaal drie keer herhaalt bleek later!! Om 19uur stond het eten klaar en daarna gingen we in een klein bootje om Kaaimannen te spotten. In Brazilië komen 4 soorten voor, waarvan er 3 in de Amazone leven en 1 in de Pantanal. In het donker kunnen de kaaimannen ons niet / minder goed zien en is het dus makkelijker om ze te spotten en ook om ze te pakken! Waarom het relatief eenvoudig is om ze te spotten is, omdat hun ogen bijna altijd boven het water zijn en dat is ook het enige wat je nodig hebt. Net als bij ieder ander reptiel (dacht ik) reflecteren hun ogen nl. in het licht van onze zaklantaarnen en dat maakt ze goed zichtbaar! Op een gegeven moment hadden we een heel kleintje gevonden, deze was 7 a 8 weken oud (ze worden tot 3 m. lang en ongeveer 80 jaar oud) en deze werd uit het water gehaald zodat we hem vast konden houden... Voelde heel grappig! De gids vertelde onze dat een kaaiman 20 spieren heeft voor z´n bek... 17 om te sluiten en 3 om te openen.... Daar kun je dus beter niet tussen zitten!! Nadat we de kaaiman hadden vastgehouden legde de gids de iniminikaaikaaiman op z´n rug en ging z´n ´buik´ strelen... wat gebeurt er?? Beestje valt zo in slaap!!

Vrijdag (3 sept) stond om 7.30 uur het ontbijt klaar en hebben we daarna van 9 tot 11.30 een hike gedaan. Het was echt bloedheet, super vochtig en volgens mij hebben we liters gezweet! We waren met een bootje ergens ´aan wal´ gezet en toen kon het beginnen... Wat je meteen ziet aan de boomstammen is dat het water er wel tot 8m hoger heeft gestaan dan het nu doet... Er leven echt waanzinnig veel dieren in de Amazone... vele soorten die je graag wilt zien en ook vele die je liever achter glas of van een afstandje bekijkt... Maar helaas zie je in de Amazone juist heel weinig van deze vele dieren, omdat het zo ontzettend dicht is. Je hoort ze wel... en hoe! Vooral ´s nachts! Veel bomen en planten hebben een medicinale werking, dus we hebben de nodige uitleg gehad. Ook hebben we hele akelige reuzenmieren (van ongeveer 2,5 cm) gezien en die kunnen vreselijk steken... als je op een boomstam klopt, dan beginnen ze zo uit de grond te komen tegen de stam op... hele kolonies! Ook probeerde de gids een tarantula uit z´n hol te krijgen, maar dag lukte niet... ze had jonkies... zo´n 95!

Na terugkomst natuurlijk douchen, lunchen en Ralf in de hangmat en een ´inspectieronde´ en ik een middagdutje... Rond 16uur zijn we naar een fam. gelopen die redelijk dichtbij woonde. We zagen daar een luiaard... heel geinig beest, wat z´n naam eer aan doet! Daarnaast had één van de kinderen een Boa constrictor van een paar jaar oud in haar handen! Deze worden ongeveer 6m. lang, niet echt een gezellig huisdier zou je denken! Verder maakte deze familie uit Maniok o.a. tapioca. Bij het ´ontschillen´ komt veel Cyanide vrij, niet echt een huishoudelijke klus dus! Daarna heeft het bootje ons naar een klein dorpje gebracht, geinig, maar niet heel bijzonder. We zijn terug gelopen en toen zijn we de bar ingedoken, waar Ralf weer z´n Caipirinha heeft gehaald! Bij terugkomst in onze hut/kamer bleek dat we ook hele bijzondere huisdieren hadden... een hele grote Tarantula!! Daar hoefden we dus helemaal de jungle niet voor in :-( We voelden ons daar toch niet helemaal comfortabel bij, dus we hebben hem weg laten halen door één van de gidsen. Deze vertelde dat als je zelf niets geks doet, je een Tarantule best op je arm kan zetten en laten lopen... Zie foto van Ralf... !!!

Zaterdag (4 sept) zijn we na het ontbijt rond 8.30 uur vertrokken om te gaan vissen... Piranhavissen! We zijn op twee verschillende spots geweest, maar helaas is het ons niet gelukt om er 1 te vangen... tot grote frustatie van Ralf, want een paar anderen was het wel gelukt. O.a. de zeer lompe Duitser achter ons, die naast de Piranha ook meerdere keren Ralf aan de haak sloeg! De Piranha´s waren ons te slim af en aten continu het vlees van het haakje! De wel gevangen Piranha´s werden gewoon onder in de boot geknikkerd!
Vervolgens zijn we doorgevaren, naar een plek waar ´onze´ Piranha´s werden gebakken en konden we deze opeten... Volgens Ralf waren ze best lekker... Daarnaast konden we hier kijken hoe rubber wordt getapt. De mannen beginnen hier midden in de nacht mee (rond een uurtje of 3, vandaar die gekke ´fakkellamp´ op hun hoofd) en ze doen 80 tot 100 bomen per dag. Ze snijden de bomen in en hangen er een bekertje onder... Vervolgens begint hier een witte vloeistof (de rubber) in te stromen. Hier maken ze vervolgens boven een vuurtje grote ballen van (ongeveer 100 kb per bal) en zo worden ze verkocht. En hoe worden ze vervoerd? Gewoon, door ze achter de boot te hangen, het zinkt toch niet...
Rond lunchtijd (12.30 uur) waren we terug. Na de lunch lekker een paar uur in de hangmat gehangen om muziek te luisteren. Om 16uur gingen we met z´n zessen (wij, Martijn & Joke -een Nl. stel die we al in de Pantnal hadden ontmoet, Matthew -Engels-) en Alex, de gids) kanoën... het koste nog wel wat peddelen en we zaten continu vast in de rimboe... Wij hadden de grootste lol, want Alex moest sturen en dat ging dus niet zo soepeltjes... Vervolgens maakte Matthew hier nogal droge opmerkingen over en het resultaat was, dat we binnen een uur weer terug waren... Alex was ons blijkbaar zat... Dus maar even de bar in om nog na te ouwehoeren, vervolgens gedouched, gegeten en onze spullen gepakt, want we zouden de volgende ochtend alweer vertrekken.

Zondag (5 sept) zijn we om 8.30 op de boot gestapt naar Manaus waar we rond 11.15 aankwamen. Hier stond een busje klaar met onze bagage er al in en deze bracht ons gelijk naar de luchthaven... Wel wat vroeg, maar goed. Hier hadden we dus eigenlijk de site willen bijwerken, maar de prijzen waren skyhigh, dus vandaar... Bij de controle ging er trouwens nog wel even wat mis... Ralf, alias handige harry, was nl. vergeten -zo bleek- om z´n Leatherman uit de handbagage te halen... Jullie zullen begrijpen dat dit niet grappig werd gevonden... Na een hele toestand heb ik het dingetje nog apart kunnen laten verpakken en apart in kunnen checken en ja hoor... toen we rond 22.00 uur in Salvador aan de bagageband stonden kwam het veel te grote pakketje de band af...!

Vandaag hebben we dus in Salvador doorgebracht (waarover de volgende keer meer) en we hebbben ook morgen nog de hele dag. Woe. vliegen we om 13.15 naar Recife.

Dat was het voor nu!
Dikke kus vanuit Salvador de Bahia.