Dag 20 t/m 26: Fernando de Noronha

Ha lieve mensen, hier ons één na laatste berichtje alweer. De afgelopen dagen hebben wij vertoefd op Fernando de Noronha, echt heel erg mooi, een waar stukje paradijs op aarde! Het eiland maakt deel uit van een beschermd natuurgebied; kristalhelder water, koraal, veel mooie vissen, heel veel dolfijnen, kreeften en.... last but not least, hele mooie stranden! En de afwezigheid van vervuiling en weinig/geen toerisme maken Fernando tot een hele mooie plek om te relaxen, maar ook super voor duiken, genieten van de natuur en natuurlijk surfen. Het eiland is eigenlijk de top van een berg, waarvan de voet zich 4000 meter onder het wateroppervlak bevindt. Het eiland maakt deel uit van een vulkanische archipel van 21 eilanden, die een gebied van 26km2 beslaan (het nationaal park beslaat 112 km2) en Fernando is het enige eiland dat bewoond is.

Vrijdag (10 sept.) zijn we dus om 13.15 uur op het vliegtuig gestapt en na een een klein uurtje vliegen kwamen we aan om 15.15 (i.v.m. 1 uur tijdsverschil). Hier werden we naar onze pousada gebracht en kregen even het gevoel in een grote bouwput te zijn beland en onze kamer was ook nog eens echt een soort van kelderhok... Niet echt een leuke aankomst dus, maar er werd ons verteld dat we er maar 1 nachtje hoefden te slapen en daarna was er wat anders vrij... Nou, dat was maar goed ook, want die nacht zou blijken dat we geen oog dichten zouden doen, de afvoer van alle andere kamers liep nl. over en langs die van ons!! Omdat onze pousada niet in het centrum was, het eiland heel klein is hadden we bedacht dat het wel erg handig zou zijn om mountainbikes te huren, dus zo geschiede. Maar toen de verharde weg ophield (die is nl. 7km lang en de enige verharde weg op het eiland) bleek dat de ´dirty roads´ wel echt heel rampzalig zijn... alleen maar keien, rotsblokken en gaten... eigenlijk geen weg dus en al helemaal niet om op te fietsen, ook niet met een mountainbike. Bovendien had ik het gevoel met de Mont Ventoux bezig te zijn toen we terug fietsten naar onze pousada... de hoogteverschillen op het eiland zijn behoorlijk! Voor de volgende dag maar meteen een buggy geregeld! Vervolgens in het dorpje, Villa Remeidios, even een pizza gegeten. Hier zijn we ons wel helemaal te pletter geschrokken van het prijsniveau... natuurlijk hadden we ons wel ingelezen, maar deze prijzen waren gewoon skyhigh! Echt niet normaal... Na het eten zijn we doorgegaan naar Atlantis Divers en hebben daar meteen de duiken laten vastleggen. Done!

Zaterdag (11 sept) werd onze buggy om 8uur afgeleverd, dus meteen na het ontbijt naar de haven gecrosst, omdat hier het enige tankstation van het eiland zit. Hier hebben we het eiland nog een beetje rondgereden en heeft Ralf tijdens het maken van een aantal foto´s (zie foto buggy) een bijzonder dansje gemaakt... bleek dat ie midden in een mierenparade stond...;-) Vervolgens zijn we naar Baia do Sancho gereden, wat naar verluidt het mooiste strand van het eiland is. Tijdens de weg ernaar toe bleek nogmaals weer waarom een buggy op dit eiland noodzakelijk is! Onderweg langs verschillende uitkijkpunten (Mirantes) gelopen, o.a. die over Baia dos Porcos, wat het ´tweede strand´ van Fernando is. Hier heb je ook een mooi uitzicht op ´Ilhas Dois Irmaos´, wat ´twee broers´ betekent, twee rotsformaties.
Boven bij de uitkijkpunten even geluncht, we hadden zelf broodjes meegenomen, en toen bleek dat we zeker niet alleen waren... binnen een meter afstand minstens 20 hagedissen. Ik ben de naam even kwijt, maar het is een speciaal soort dat alleen hier voorkomt en ze veranderen van kleur als de zon op hun huid schijnt. Ook viel het ons op hoe veel en hoe veel verschillende soorten vogels er rond fladderden... red footed boobies, vogels met blauwe snavels en anderen waarvan ik geen idee heb hoe ze heten... Het was al die tijd al bewolkt (wat we natuurlijk wel jammer vonden voor onze foto´s), maar toen begon het ook nog te regenen! Gewacht tot het een beetje was opgeklaard en toen naar beneden geklommen... Ja, je moet het hier echt verdienen om op Baia do Sancho te mogen liggen, want je bent er zo nog niet! 2x een ladder van 10m door een rotsspleet naar beneden en dan nog 220 treden en pas dan sta je op het strand, maar het is het zeker waard! Het was rond een uurtje of één en de zon begon te schijnen, dus wat wilden we nog meer. De golven waren echt fantastisch... Nog nooit zulke hoge golven gezien, tussen de 3 en 5 meter hoog en die klapten dan met geweldig veel kracht op het strand of de rotsen, echt gaaf!En dat vond Ralf ook, met een klein kind... tegen de golven in duiken en springen, maar door de kracht ga je natuurlijk onderste boven en kopje onder! Rond een uurtje of drie zijn we weg gegaan en eenmaal boven begon het wederom te regenen en het heeft eigenlijk ook doorgegeregend tot de volgende ochtend... nog tevergeefs een plek gezocht voor een mooie zonsondergang, maar dat ging hem dus niet worden! Wel hebben we lekker gegeten bij Bistro Cacimba, daarna terug naar onze pousada en vroeg ons nest in... zoveel slaap hadden we nl. niet gehad en de volgende ´ochtend´ zou onze wekker nogal vroeg gaan...

Zondag (12 sept) ging onze wekker om 4.30 uur en rond 5.00 zijn we weg gereden richting Mirante dos Golfinhos. Het was ongeveer 10 min. rijden en toen nog zo´n 25 min. lopen... Maar het was natuurlijk nog knetterdonker en wij waren zo slim geweest om onze teva´s aan te doen (i.p.v. berschoenen) en het pad was glibberig, dichtbegroeid en hooguit 15 cm breed. Wel hadden we onze hoofdlampjes mee en af en toe zagen we dan ook een ´wegversperring´, kikkers, een hele grote pad en onze vriendjes van vorig jaar, de rat!! Maar eindelijk kwamen we aan bij het uitkijkpunt dat uitkijkt over de Baia dos Golfinhos. Het was goed half zes en er was geen dolfijn te bekennen. Ze hadden ons verteld dat de ´spinner dolphins´ ´s ochtends tussen 5.30 en 7uur de baai inkomen, ze komen dan uit de oceaan en rusten hier uit. Het zijn er altijd tussen de 300 en 1500. Het was wederom bewokt, dus geen mooi ochtendgloren... Daar zaten we dan met onze camera en verrekijker. Maar rond 6.20 uur zagen we de groep tuimelaars komen, vanaf rechts kwamen ze in een grote groep de baai inzwemmen... echt bijzonder! Rond 6.50 weg gegaan richting ontbijt, we hadden ondertussen wel trek en op alleen biscuitjes red je het niet!, en na het ontbijt grondig onze voeten gewassen, slaapje ingehaald en Ralf heeft even in de hangmat gelegen. Inmiddels stond er een nieuwe buggy klaar (je huurt ze per 24uur) en deze was behoorlijk rampzalig, maar goed eerst weer tanken in de haven, langs ´Tubarao´ (sharks museum) en door naar Baia do Sueste, wat aan de andere kant van het eiland ligt ´the outer sea´. De zee hier is nog ruwer en normaal gesproken kan je hier veel schildpadden zien en lekker snorkelen, maar dat was nu te gevaarlijk. Toen zijn we doorgereden naar Mirnate das Caracas, aan de zelfde kant gelegen, maar in een soort van punt/uitstulping waar vulkanisch gesteente boven samen komt. Dit in combinatie met de toch al ruwe zee levert veel schuimkoppen op en zeewater dat in volle kracht op de rotsen klapt om vervolgens meters hoog op te spatten. Door gereden langs Praia do Leao en daarna naar de andere kant gereden (the inner sea´) om hier neer te ploffen op Praia do Bode. Het was een uurtje of 14.45 en het zonnetje was inmiddels weer beginnen te schijnen, dus dat leek ons een prima relaxmomentje op een hele mooi plek... Op een gegeven moment (rond een uurtje of vijf) kom ik overeind, zit om mijn handdoekje en tuur in de verte terwijl de zon langzaam begint te zakken, het zeewater begint te glanzen en de hoge golven steeds dichterbij komen - het wordt vloed. Ik luister naar de muziek van de Ipod, maar ik hoor nog steeds het geluid van de zee. Als ik links van mij kijk zie ik Ralf 100m. verderop staan die probeert dit beeldschone plaatje vast te leggen en ook nog een glimp probeert op te vangen van de golfsurfers die wachten op die ene golf. De tijd lijkt hier stil te staan, maar tegelijkertijd realiseer ik me dat ie sneller gaat dan je soms zou willen... Ik pak mijn handdoekje op als het water tot aan mijn teva´s staat en geniet nog even van dit moment en krijg het gevoel op één van de mooiste plekjes op aarde te zijn en dan te bedenken dat dit (volgens de boeken en mensen hier) niet eens het mooiste strand is, maar ik vind het prachtig!
Vervolgens zijn we samen nog even de rotsen opgeklauterd voor een mooi uitzicht en daarna naar het Forte de Boldro gereden (wat nog hoger ligt) om een mooi plaatje te schieten van de zonsondergang waarbij je uitkijkt op de two brothers.
´s Avonds (nadat het gaspedaal van onze buggy was gerepareerd... die viel gewoon uit, kan allemaal hier) zijn we naar een ander plaatsje gereden en hebben we gegeten bij Varanda, erg goed!

Maandag (13 sept) werden we ´s ochtends wakker na een nacht met veel, heel veel regen, die we ook in onze kamer hebben gemerkt.... Het kwam nl. door het dak heen... oh zo fijn! ´s Ochtends zijn we naar Praia do Boldro geweest en hebben hier een paar uur op het strand gelegen. Net als overal hier word je wel volledig gezandstraald... Veel wind, geen bedjes natuurlijk, strandzand... resultaat: zandpoppetjes... kleeft ook zo lekker aan je zonnebrand! ´s Middags gelunched bij Flamboyente en om 13.45 werden we opgehaald voor het duiken. We vertrokken uit de haven met één van de catamarans van Atlantis Divers. Rondom het eiland (en de ´secundary islands´, de niet bewoonde eilanden van de archipel) zijn vele duikspots te vinden, maar in verband met de ruwe zee was het helaas niet mogelijk om te navigeren naar de locacaties aan de ´outer sea-kant´. In de middag hebben we twee duiken gemaakt, we voelden ons weer als een vis in het water... echt lekker om te doen! Het zicht is hier erg goed, veel rotsformaties onder water, wel relatief weinig koraal en kleurrijke vissen -vonden wij, in vergelijking met een aantal andere plekken waar we zijn geweest- maar zeker wel erg mooi. We hebben veel pijlstaartroggen gezien, schildpadden (!), een octopus, veel kreeften en een hele grote grouper (ruim 1,5 m). Rond 18uur waren we terug in de haven waar we hebben gewisseld van boot om nog een nachtduik te maken (heb twee wetsuits over elkaar aan getrokken, want had het best koud gehad overdag, dus dat was een hele klus!) De kleuren zijn tijdens een nachtduik heel anders en je ziet alleen dat wat je zelf verlicht met je zaklamp... verder is het stikdonker, dus we hebben elkaar maar goed vastgehouden... geen handige plek om elkaar kwijt te raken! We hebben een hele grote reuzenmanta gezien (wel 3m groot), een grouper (die ´s middags juist heel rustig op z´n plek ligt en blijft liggen, ook al kom je dichterbij, maar die nu juist op jacht is) die ´hap-slik-weg´ voor onze neus een grote vis opeet en ook nu weer veel grote en kleine pijstaartroggen. Rond 21.30 waren we terug in onze pousada, het duiken was best intensief dus lekker gedouched en gaan slapen.

Dinsdag (14 sept) zijn we wat langer blijven liggen. Vandaag hadden we geen buggy gehuurd, dus na het ontbijt richting het dorpje gelopen om daar de bus naar de haven te pakken. Nou, daar moesten we behoorlijk lang op wachten! Eenmaal in de haven aangekomen vielen we wel gelijk in de prijzen want midden op het strand lag een hele lieve schildpad. Mensen van de Tamar (organisatie die zich bekommert om het gedrag en welbevinden van de zeeschildpadden in het dit national marine park) hadden deze zojuist gespot en een sensor gegeven. Na een klein uurtje op het strand de bus terug gepakt, nog even een ijsje gescoort (wat hier niet meevalt... alles, maar dan ook alles moet van het vasteland komen en ijs hebben ze niet veel) en om 13 uur werden we opgehaald bij de pousada voor een hike. We hadden geen Engels sprekende gids (zoals jullie inmiddels weten spreekt hier bijna niemand Engels), dus maar een beetje onze eigen invulling eraan gegeven... De natuur was wel erg mooi, het is een ontzettend groen eiland. Onze hike zou naar Praia do Atalaia gaan, dit is het enige strand waar je niet zelf kunt en mag komen, omdat dit beschermd is i.v.m. de schildpadden. De baai heeft allemaal natuurlijk zwempoelen waar je kunt snorkelen. Daarna zijn we via de ruwe (outer sea) kant terug gelopen... We hadden hier mooie uitzichten op de kliffen. Nogmaals kwamen we aan bij een soort van baaitje met ´zwempoelen´, waar we even konden snorkelen en toen kwam het minder leuke gedeelte. Ze hadden ons er niet bij verteld dat we nog ruim anderhalve uur terug moesten over vulkanische rotsen en wij hadden dus onze teva´s aan... Om 18uur waren we terug en ´s avonds gegeten bij Flamboyente... de lunch was goed bevallen, dus nu het avondeten maar eens uitproberen... lekker!

Woensdag (15 sept) ging onze wekker om 6.15 en om 7.15 werden we opgehaald voor het duiken. Vandaag zouden we nog weer twee duiken maken, de eerste was een ´deep dive´ waarbij we o.a. een haai hebben gezien en bij de tweede duik hebben we wederom een nurse shark gezien en ook schildpadden. Het surface-interval was dit keer natuurlijk wat langer, dus tussentijds hebben we lekker op het dek gelegen, het weer was goed! Op de terugweg richting de haven hadden we wel erg veel geluk... een stuk of 50 tuimelaars zwommen om de boot en een stukje met ons mee... ze maakten de gekste sprongen! Helaas hadden we niet op tijd onze camera bij de hand (sorry Bas). Rond 12 uur waren we terug bij de pousada en er stond alweer een buggy klaar! Na het douchen meteen naar de bakker gereden, die maakt nl. hele lekkere koekjes en cakejes (en natuuurlijk ook brood ;-)) Het was strakblauw, dus we zijn nog een keer naar het uitkijkpunt bij Sancho en Porcos gegaan. Hierna begon het wederom te regenen, dus onze planning maar iets bijgesteld en naar Atlantis gereden om hier onze duiken te loggen en de foto´s te bekijken die tijdens het duiken waren gemaakt... We hebben ze niet aangeschaft... 35 Real voor 1 foto vonden we toch wel erg belachelijk! Het begon weer een beetje op te klaren dus zijn we neergestreken op Praia do Cachorro. Rond een uurtje of 17.30 zijn we richting Forte de Boldro gelopen, omdat je van daaruit een heel mooi uitzicht hebt op de stranden en Morro do Pico (het hoogste punt van het eiland, 323 m), maar helaas was het bewolkt en ja... begon het wederom te regenen. Daar baalden we best wel van, want het uitzicht was nu toch stukken minder dan het had moeten zijn, maar goed, niks aan te doen dus terug naar de pousada, gedouched en richting de haven gereden om hier te eten bij Mergulhao. Een heel leuk ding en ook echt heel lekker eten, met ook nog eens een super lekker toetje... een creme brulee van kokosnoot! Terug bij de buggy kwamen we tot de ontdekking dat we vergeten waren de stoeltjes naar voren te klappen en het het nogal geregend... resultaat: zwembad in de kuipstoeltjes...

Midden in de nacht werden we wakker... het regende onwijs hard en de helft van ons bed was doorweekt... het kwam gewoon met straaltjes door het plafond... hadden wij weer! Goede monteur hier dus...

Donderdag (16 sept) zijn we na het ontbijt met de buggy naar Praia do Cacimba de Padre gereden. De weg er naar toe was één grote modderpoel, dus dat kostte nog wel even tijd...Op Cacimba worden vaak de wereldkampioenschappen surfen gehouden en wij snapten meteen waarom... En het weer was nu goed, dus we hebben lekker een paar uur op het strand gelegen en achteraf bleek (voor Ralf) dat de zon iets te goed z´n best had gedaan... Tot nu toe hadden we alleen aan het einde van de dag op het strand gelegen, maar nu dus op het heetst van de dag... Gezandstraalt en met kleurtje tomaat richting het tankstation, broodjes gehaald, betaalt bij Blue Marlin (het bureau dat de buggy e.d. had geregeld) en toen richting de pousada om te douchen, zodat we wel fris en fruitig het vliegtuig in zouden gaan. Hier werden we om 16uur opgepikt en naar het iniminivliegveldje gebracht waar de checkin buiten was en niet meer voorstelde dan een paar houten loketjes naast elkaar. Met een klein propellorvliegtuigje zijn we in minder dan een uur naar Natal gevlogen en om ongeveer dezelfde tijd aangekomen dan dat we zijn vertrokken (i.v.m. het uur tijdsverschil).

We hebben hier een leuke pousada/hotel aan het strand en hebben meteen onze spullen gedumpt om wat te gaan eten en nu dus dit verslag te schrijven, waar jullie vast met smart op wachten ;-)

Morgen hebben we hier nog een halve dag en daarna vliegen we om 15.15 naar Sao Paulo. Vandaar door naar Frankfurt met als eindbestemming Amsterdam!