Dag 17 t/m 22: Hluhluwe,Swaziland,Kruger&Hazyview

Dag 17 (maandag 24 oktober)
Zo vroeg zijn we deze vakantie nog niet opgestaan, om 4.30 uur gaat onze wekker en het kost ons toch echt enige moeite om op te staan. Ik heb onze lampjes klaargelegd, maar als we naar buiten lopen is het al licht. Om 5.10 uur stappen we in de open wagen die voorstaat. Het is een 10-persoon auto, maar we zijn maar met z'n vieren... mooi. We waren al door Wendy gewaarschuwd dat we flink wat kleren moesten aantrekken, omdat het 's ochtends nog behoorlijk fris is, het flink waait en je toch eerst 45 minuten over de weg raast in een open voertuig! Wat heb ik het koud gehad, ondanks de vijf lagen kleding waarvan er drie met lange mouw en fleece, windjack en shawl! Maar goed, rond 6 uur komen we aan bij Hluhluwe-Imfolozi Game Reserve. 
Dit park is in 1895 tot wildreservaat uitgeroepen en is daarmee het op een na oudste wildreservaat in Afrika (na Phongolo). Hluhluwe en Imfolozi waren oorspronkelijk twee aparte reservaten, maar zijn nu met elkaar verbonden waardoor een 1000 hectare groot gebied is gecreëerd. Hluhluwe is het bekendst geworden met het redden van de Breedlipneushoorn (welke we ook in Isimangaliso hebben gezien), deze werd als gevolg van de jacht met uitsterven bedreigd. Omstreeks 1930 leefden er in heel zuidelijk Afrika nog slechts ongeveer 150. Toen werd er een fokprogramma opgezet, waardoor de populatie is toegenomen tot meer dan 1000 (en er zijn er 4000 ergens anders uitgezet). Momenteel wordt er een vergelijkbare strijd gevoerd om de iets kleinere Puntlipneushoorn te redden (deze hebben we dan ook niet gezien). 
Johan, onze gids, kiest ervoor om vandaag de kant van Imfolozi te kiezen, dus we slaan 'links af'. Rond 8 uur krijgen we bakje koffie / thee en om 10 uur steekt Johan de 'braai' aan en maakt ons ontbijt: scrambled eggs, bacon en 'boerewors'. 
Wat hebben we vandaag gezien? 1 olifant, giraffen, gnoe's, grote koedoe's, impala's, nyala's, wilde honden (van mega ver, zelfs met verrekijker nog klein, maar toch), groene meerkatten, Afrikaanse buffels, burchell-zebra's, knobbelzwijnen en breedlipneushoorns (maar niet van zo dichtbij als gisteren). Maar we hebben dus de drie 'katten' gemist... helaas geen leeuw, luipaard en jachtluipaard gespot. En het hadden ook wel wat meer olifanten mogen zijn... Sowieso was het vandaag lastig om de dieren te spotten, omdat het extreem warm was, zeker in het park. De temperatuur liep daar op tot 40 graden, dus de dieren zoeken beschutting onder de bomen. Daarnaast zijn we gewoon verwend door de safari's die we al hebben gedaan in Tanzania... we genieten hier heel erg van en het is wederom bijzonder, maar het kan niet tippen aan de Game Drives daar. 

Iets voor twee uur zijn we terug bij de lodge en we zijn allebei best moe en vinden een middagje relaxen ook wel lekker. Dus zwembroek / bikini aan, boekje mee en richting ligbedje ;-) Daarna spullen gepakt, gedoucht en dit verhaal even tikken voor we zometeen om 19.30 gaan eten. 

We weten nog niet precies wat we morgen gaan doen, behalve dat we nog een flink stuk moeten rijden naar Swaziland. We hadden eigenlijk naar een Zulu dorpje gewild, maar Johan vertelde dat geen enkel dorp nog authentiek is en dat ze allemaal commercieel zijn geworden. Daar hebben we geen zin in. Moeten nog maar even kijken wat haalbaar is, Mbabane in Swaziland is zeker 4,5 tot 5 uur rijden en wat nog een enorme impact op de reistijd kan hebben is de grensovergang. Het kan zijn dat je gewoon kan doorrijden, maar het schijnt ook maar zo twee uur te kunnen duren... 

Dag 18 (dinsdag 25 oktober)
Vanochtend lekker rustig aan gedaan. Pas om 8 uur opgestaan, richting ontbijt, nog wat tips gevraagd aan Johan voor Kruger. Wendy doet ons nog wat aanbevelingen voor de route vandaag en rond  10 uur vertrekken we dan. We hebben besloten dat we een stukje om rijden, zodat we via dezelfde Gate als gisteren het Game Reserve in kunnen rijden, deze keer 'rechtsaf slaan' en zodoende zelf door Hluhluwe rijden en dan het park via de noordelijke gate verlaten om zo onze weg naar Swaziland te vervolgen. 

We hebben veel gezien, maar de meeste indruk heeft toch wel de enorme olifant (ook nog een mannetje) gemaakt die toen we op een gegeven moment de bocht om kwamen op het midden van de weg liep. We reden er een paar meter achter en de olifant liep heel rustig, maar gestadig door over het midden van de weg. Eerst vind je het natuurlijk super gaaf, foto's maken, kijken, maar dan ga je je afvragen hoe lang dat nog gaat duren. Kaart erbij, nee omkeren is eigenlijk geen optie, maar het duurt nog minstens 15 km. voor we bij de volgende kruising zijn. Geen alternatief, dus gewoon zachtjes achter aan blijven rijden. Af en toe kijkt de olifant achterom, trekt een stuk van de boom, plast wat en slingert z'n slurf een beetje heen en weer. Maar dan komt er een auto van de andere kant en die stopt, terwijl de olifant hen nadert. Op een gegeven moment zetten ze hem in de achteruit en dit herhaalt zich een paar keer. Je kan aan de olifant zien dat hij zich hierdoor bedreigt voelt, auto voor, auto achter en de begroeiing langs de weg is behoorlijk dicht, dus hij kan eigenlijk nergens heen. De olifant begint behoorlijk met z'n oren te wapperen, kijkt om en begint op 1 poot te draaien. Nou, dan begin je aardig wat respect te krijgen voor dat imposante gevaarte. Het zal niet de eerste keer zijn dat een olifant een auto omvergooit, verplettert of whatever, dus onmiddellijk in de achteruit... Wij een tijdje gewacht, weer de bocht om gereden en we zien dat de olifant zicht verplaatst heeft naar de zijkant van de weg en z'n kop is naar het struikgewas gericht waar hij aan het eten is, maar we durven er toch niet vlak langs te rijden. Hij begint weer te draaien en te flapperen, dus toch maar weer even een stukje achteruit. Terwijl we staan te wachten komt er een auto full speed de bocht om, het was de auto die ongeveer een half uur daarvoor van de andere kant kwam. Wij gingen heroverwegen of we er ook langs zouden rijden... wij de hoek om gekeken en ja, hij was weer iets meer verplaatst richting bosjes en hij stond nog maar half op de weg. Vroehm.... ja, we waren er langs!!

We rijden Hluhluwe uit, stoppen nog in het gelijknamige plaatsje wat er ontzettend smerig uitziet omdat het alweer regent en hierdoor alles een grote Afrikaanse modderpoel is. Even wat boodschappen halen en pinnen en dan door richting grens voor het 'borderprotocol'. Paspoorten stempelen voor de ZA-kant, dan door naar de borderpost voor Swaziland, weer stempelen en  roadtax betalen en verder maar. Dat viel uiteindelijk reuze mee, het heeft ons in totaal nog geen half uur gekost. Het valt ons meteen op dat Swaziland veel armer er minder ontwikkelt lijkt. We doen verder onderweg niets aan en komen, na nog weer even getankt te hebben, rond 18. 15 aan bij Foresters Arms Hotel, dat net onder Mbabane (de hoofdstad) ligt. We vonden het geen topaccomodatie, moest allemaal heel wat zijn, maar oogt toch best massaal. Wel hadden ze de fijnste bedden van de vakantie tot nu toe. Uiteraard hebben we hier gegeten (het ligt zo afgelegen dat we geen andere keuze hebben) en meteen daarna gedoucht en onder de wol. 

Dag 19 (woensdag 26 oktober)
We staan vandaag op om 7.30 uur en hebben echt heerlijk geslapen. Zo fit als een hoentje gaan we om 8.15 richting ontbijt. Rond 9.15 weg gereden en we vervolgen onze weg door Swaziland. Omdat we op doorreis zijn en dus geen tijd hebben om het land verder te ontdekken letten we onderweg extra goed op. We zien vooral heel veel aangeplante bossen, lelijke lege vlaktes waar gekapt is en houtverwerkende fabrieken. 

We stoppen bij de Ngwenya Glass Factory waar handgeblazen Afrikaanse dieren worden gemaakt van gerecycled glas. We lopen een kort rondje door de fabriek en rijden nog even door naar de Ngwenya-mijn, die nog steeds in gebruik is en waar ijzererts wordt gedolven. In hetzelfde rerservaat ligt de 'Lion Cavern', wat de oudste mijn ter wereld is (van 40.000 v.Chr.), maar hier zijn we niet in geweest, no time for that!

Doorgereden tot aan de grens, wederom hetzelfde ritueel. Na de grens verandert het landschap in enorme bananenplantages en velden met fruitbomen.  Ongeveer 40 km. na de grens komen we aan bij Malelane Gate. Dit is een van de entree's tot het Kruger Park. 

Het Kruger Park is 20.000 km2, dus ongeveer de helft zo groot als Nederland. Het park heeft 25 kampen die volledig omheind en bewaakt zijn. Het is dan ook alleen hier (met uitzondering van aangewezen picknickplekken en een enkel uitkijkpunt) toegestaan om je auto te verlaten. In Kruger zijn 147 zoogdieren vastgesteld, 510 soorten vogels (waaronder ook veel grote roofvogels), 115 soorten reptielen, 33 soorten amfibieën en 47 soorten vissen (maar hier hebben we niet echt ons best voor gedaan om die te spotten1 ;-)

Tijdens ons eerste middagje Kruger zien we ongelofelijk veel zebra's, impala's, giraffen, buffels, knobbelzwijnen, neushoorns en olifanten. Hier en daar een enkele koedoe, waterbok, nyala en steenbok. Daarnaast hebben we veel verschillende vogels gezien, wat in ieder geval ook nog een prachtig plaatje heeft opgeleverd van twee Red Billed Hornbills die met elkaar aan het 'bekvechten' waren ;-) Aan het einde van de middag zien we nog een groep  gevlekte hyena's (met jongen), van heel dicht bij! Het zijn ontzettend lelijke beesten, maar wel gaaf om te zien!

Rond 17.30 checken we in bij Pretoriuskop, het oudste kamp van Kruger. We hebben onze eigen 'unit' met douche en wc, het is niet super, maar prima voor nu. We hebben belabberd gegeten in het enige restaurant wat er was (wat eigenlijk niet eens zo mag heten als de champignons naar chloor smaken,  om het de ober duidelijk te maken "you know, the stuff you put in the swimmingpool"), zwaar onvriendelijk en ongeïnteresseerd personeel maar we hadden geen andere keuze. Als we in het restaurant zitten begint het heel zwaar te onweren en toen we weer in onze unit waren en wilden uitpakken om te gaan slapen viel de stroom uit door het onweer. Even later gaat ie weer aan op de noodaggregaat en klapt er weer uit. Dit herhaalt zich nog drie keer en daarna was er geen stroom meer. Pas halverwege de nacht vliegt de airco weer aan... we hebben dus weer elektriciteit! 

Dag 20 (donderdag 27 oktober)
Dit was niet de meest geweldige nacht en als we om 5.45 uur opstaan miezert het, is het grauw weer en 14 graden. Best koud! In de middag trekt het open en is het bloody hot met 34 graden! We hebben vandaag wederom veel van de 'usual suspects' gespot... erg eigenlijk om dat zo te zeggen, maar op een gegeven moment is het.. "Oh een neushoorn" "Ja, maar eentje" "Laten we dan maar doorrijden". Wat vandaag wel opviel is dat we veel groepen met jongen hebben gezien. O.a. van de giraffen, olifanten, neushoorns, nijlpaarden, knobbelzwijnen, bavianen en impala's. Ook veel roofvogels, waaronder de Afrikaanse Visarend, een aantal bruine arenden en de  Southern Ground Hornbill welke met uitsterven wordt bedreigd. Er zijn sowieso echt heel veel vogels hier en in combinatie met al het andere maakt dat dus dat Ralf helemaal in z'n nopjes is... De hele dag de verrekijker om z'n nek, het is net 'prins-berhard-op-safari' ;-)

De maximum snelheid op de onverharde wegen is 40km. per uur (en 50 op de verharde), maar aan het einde van de dag, moeten we die regel toch maar even overschrijden en echt flink racen om voor 18 uur binnen de poort te zijn van ons volgende kamp Skukuza (dit is de grootste van Kruger). Als je te laat bent, moet je namelijk een flinke boete betalen van rond de 200 Euro en daar hebben we echt geen zin in! Maar tijdens onze (achteraf gezien debiele rally) moeten we pal op de rem voor een wilde hond die uit de bosjes de weg op vliegt. Dat is nog eens een cadeautje zo op het einde van de dag! Ze waren met z'n zevenen in totaal en zijn zeer zeldzaam. In heel Kruger komen er volgens de laatste tellingen van 2009 ongeveer 350 voor. (Vergelijk dit met impala's: 90.000, olifanten: 11.500, witte neushoorns: 9.500, buffels: 27.000, zebra's: 18.000, leeuwen: 1.500 en luipaard: 1.000.) 
Ze vliegen langs onze auto en rennen de weg op achter ons. Ondanks de tijdnood uiteraard de auto gedraaid en rustig achter ze aan gereden. Ze staan op een gegeven moment stil en een hond staat pal naast het portier van de auto en kijkt om naar de achterblijver. Heel erg gaaf hoe ze op elkaar letten. 
Dan toch maar weer flink het gas er weer op. Dan ineens een mega uil voor de auto die van links opvliegt, z'n vleugels uitslaat en dat precies voor onze voorruit en vervolgens verder vliegt. Dan schrik je toch wel even! Dit was de Giant Eagle Owl en dit is de grootste uil ter wereld. Zijn vleugels hebben een spanwijdte van zo'n 1,5 meter!

Om 17.57 rijden we Skukuza binnen, ingecheckt en net als gisteravond een hele heibel omdat we dus geen vouchers (meer) hebben. Dat was tot nu toe vanaf Knysna nergens een probleem, maar blijkbaar in Kruger wel. Hier hebben we 's avonds wel redelijk lekker gegeten en we gaan weer op tijd onder de wol, want als je op safari wil kun je niet uitslapen!

Dag 21 (vrijdag 28 oktober)
Wederom om 5.45 opgestaan en wederom zelf ons ontbijtje 'gemaakt', dat wil zeggen... yoghurt eten met breakfast punch. We zitten om 7 uur weer safariklaar in de auto, maar we vermoeden dat het nog wel eens tegen kan gaan vallen. Het is 22 graden, maar het regent pijpenstelen... daar wordt het spotten niet makkelijker van! De eerste 2 uur zien we dan ook amper wat. Op een gegeven moment zijn we even uit de auto gestapt bij een uitkijkpost waar we twee hippo's zien badderen en we zitten nog niet in de auto en de bliksem slaat amper 10 meter achter ons in. We hoefden zeg maar niet te tellen hoe dichtbij het onweer was, want de bliksem en de knal waren op exact hetzelfde moment... dat was echt wel even schrikken!
De temperatuur begint te stijgen en het zonnetje begint te schijnen. Rond 10.15 eten we even een zelf gesmeerd broodje op een picknickplek en we vervolgen onze weg. We zijn vandaag omhoog gereden richting Satara. Het is een erg droog gebied en alle op de kaart aangegeven poeltjes / drinkplekken zijn totaal ingedroogd. Op een gegeven moment komen we op een vrij laag punt en hier staat zowaar water, hier lijken dan ook vele dieren samen te komen om nog wat vocht binnen te krijgen. Het leverde in ieder geval een mooi plaatje op met zebra's, zwijnen en een giraffe. Het kwik is inmiddels gestegen naar 34 graden en de airco heeft het er maar moeilijk mee! Ook nu is het spotten lastig, want de dieren zoeken beschutting tegen de zon. We willen nog oh zo graag een leeuw, luipaard of cheetah spotten en op een gegeven moment zien we op de weg een aantal auto's staan... daar moet iets zijn!  En jawel... er hangt een impala in de boom, die voor zover wij weten niet zo hoog kunnen springen, laat staan een boom in klimmen. Deze is door een luipaard te grazen genomen en de boom in gesleept. Volgens een van de autobestuurders is het luipaard waarschijnlijk weg gevlucht omdat er zoveel auto's staan, maar hij zal terug komen om z'n prooi op te eten. De vraag is alleen... hoe lang gaat dat nog duren? Na 15 minuten zijn wij er eigenlijk wel klaar mee. Wij hebben dit tafereel al in Tanzania mee gemaakt, absoluut prachtig dat wel, maar we hebben vandaag nog meer op het programma. Als we wegrijden, vragen we nog even de auto met het beste zicht hoe lang hij er al staat. Dit wordt een grappige conversatie. Let op: het is een Pickup met een heel gezin erin, de man zit achter het stuur en heeft een knal rood hoofd en zit enigszins ongeïnteresseerd  in een boek te kijken. Hij doet keurig z'n raampje open als ik hem vraag "Sir, have you seen the Leopard? 
Hij zegt: "No."
Ik vraag: "How long are you waiting here already?"
De man zegt: "More than 2 hours."
Ik zeg: "Are you kidding me?"
De man zegt met een nog roder hoofd: "No, I'm not. We are waiting here for more than 2 hours already."
Ik zeg: "And you think it will come back?"
De man zegt: "No, but my wife is!!"
Wij barsten in lachen uit en rijden keihard weg...
We verlaten het Kruger Park rond 13.30 uur via de Orpen Gate. Ondanks dat we geen 'cats' hebben gespot waren het drie mooie dagen waarin we heel veel moois en natuurschoon hebben gezien. Prins Bernhard vindt het maar wat jammer dat de safari er al weer op zit. Ik vind het wel weer even genoeg weest.

Onze volgende bestemming is Hazyview. We zitten even te dubben wat handig is. Als we rechtsreeks rijden zijn we er rond half 4, dus dan doe je eigenlijk ook niet echt meer wat, of we rijden een stukje om en pakken de Panoramaroute mee. We weten dat we dan niet alles kunnen zien (die wilden we sowieso ook de volgende dag rijden), maar nu was het mooi weer en dat is toch vrij essentieel als je van het uitzicht wilt kunnen genieten. De omgeving verandert, wordt weer stukken kleurrijker en dan doemen de bergen op voor onze neus. Dat is dus de Blyde River Canyon, maar dan precies van de andere kant, de achterkant zeg maar. We rijden er omheen en het is werkelijk prachtig. We stoppen bij het punt dat de 'drie rondavels' heet en de laaghangende zon kleurt de rotsen warm rood. We zien nog een groot deel van de Blyde River Dam, we lopen wat rond, maken uiteraard foto's, maar genieten vooral van dit echt heel bijzondere uitzicht. Als we verder rijden en nog wat andere 'spots' willen aandoen merken we dat dat voor vandaag niet meer gaat lukken, omdat je voor 17uur binnen moet zijn. Jammer, maar helaas, er is zo ook genoeg moois te zien en morgen is er weer een dag. 

Rond 18.30 komen we aan bij Gecko Lodge is Hazyview. We droppen onze spullen en rijden naar het -volgens Lonely Planet- beste restaurant hier en hebben echt super lekker gegeten bij Kuka. We vonden dat we dat echt wel verdiend hadden!

Dag 22 (zaterdag 29 oktober)
We hadden gisteravond al besloten dat we vandaag uit zouden slapen en als om 8 uur onze wekker gaat besluiten we het vooral ook nog maar eventjes rustig aan te doen, want het is bewolkt en regent behoorlijk. Daar balen we eigenlijk wel van, want dat maakt de Panoramaroute eigenlijk zinloos om te doen. Change of plans dus en maar hopen dat het opklaart. 

Rustig ontbeten van 8.45 tot 9.45, beetje rond gelopen en toen even Hazyview in geweest. Nou ja, dat klinkt meer dan het is, want zo groot is het nu ook weer niet, maar het is wel gezellig. We lopen nog bij een artgallery naar binnen waar kunst wordt verkocht van een jonge kunstenaar die schildert op (intensief bewerkt) bamboe en dit ook nog weer inlegt met natuurlijke materialen (zoals parelmoer, gebroken struisvogeleieren, enz). Echt super mooi, veel verschillende modellen (vasen, voeten voor lampen, hangwerk in vierkanten en schalen in alle soorten en maten), gewoon bijzonder. Maar ook behoorlijk prijzig, dus het is bij kijken gebleven ;-)
Wat boodschappen gehaald voor de lunch en door het plaatsje Graskop richting Pilgrim's Rest gereden. Onderweg begint het op te klaren dus dat biedt perspectief! 

Pilgrim's Rest lijkt bevroren in de tijd en is een van de eerste gouddelversstadjes van Zuid Afrika. Uiteraard wordt er tegenwoordig geen goud meer gewonnen (dit was zo tot ongeveer 1925), nu is het hele stadje een nationaal monument, omdat het zo ontzettend goed bewaard is gebleven en ademt dus ook in alles de sfeer van toen uit. We hebben hier even doorheen gewandeld, geluncht bij Scott's en toen rond 14.30 in de auto gestapt om de rest van de Panoramaroute langs Blyde River Canyon te doen.  We stoppen bij Pinnacle Rock en God's Window voor mooie vergezichten (alhoewel dit voor ons niet kan tippen aan de Drie Rondavels, maar wellicht komt dit ook omdat het niet helemaal helder is). We zijn nog even gestopt bij Berlin Falls, aardig maar valt vergeleken met de watervallen van vorig jaar natuurlijk volledig in het niets. Lisbon Falls hebben we overgeslagen om door te rijden naar Bourke's Luck Potholes waar twee rivieren samenkomen en je een heel bijzondere rotsbedding kan zien, omdat het kolkende en kiezelhoudende water cilindervormige holtes (potholes) heeft doen ontstaan! (Bovendien heb je hier ook overal -weliswaar kleinere, maar toch flinke- potholes in de weg waar je nog wel flink voor moet uitkijken!) Heel bijzonder om te zien en met ochtendlicht nog mooier, omdat de stand van de zon dan gunstiger is. Op de enorme picknickplaats hebben we nog even wat gedronken en een paar broodjes gegeten en we vertrekken om 17.10 uur.

We zijn rond 18uur terug bij de lodge, maken een deel van dit verslag en rijden dan naar Kuka om wederom heerlijk te eten. Nu leggen we de laatste hand aan het verslag, Ralf heeft ondertussen de foto's geplaatst en dan doen we straks de oogjes dicht.

Morgen rijden we naar de luchthaven van Johannesburg waar we de auto inleveren en dichtbij slapen, omdat we maandagochtend naar Mauritius vliegen. Ons avontuur hier zit er dus bijna op, maar we hebben nog een relaxdeeltje tegoed... zin in!

Xxx